zupa
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Suppe.
Wymŏwa
AS: [zupa]
Rzeczownik
zupa rodzaj żyński
- (kuchnia) płynne abo pōłpłynne jŏdło, nojczyńścij piyrsze danie ôbiadu
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Kelner przyniósł zupa i postawił na stole.
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Jak w libōmskim kościele zazwōniło na połednie, to zupa już był na stole.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: zupa |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: soup
- czeski: polévka
- francuski: potage, soupe
- hiszpański: potaje, sopa
- niymiecki: Suppe
- polski: zupa
- ruski: суп