zupa
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Suppe.
Wymŏwa
AS: [zupa]
Rzeczownik
zupa rodzaj żyński
- (kuchnia) płynne abo pōłpłynne jŏdło, nojczyńścij piyrsze danie ôbiadu
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Kelner przyniósł zupa i postawił na stole.
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Jak w libōmskim kościele zazwōniło na połednie, to zupa już był na stole.
ôdmiana:
ôdmiana: zupa | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | zupa | zupy |
dopołniŏcz | zupy | zup |
cylownik | zupie | zupōm |
biernik | zupã | zupy |
nŏrzyndnik | zupōm | zupami pz.: zupōma |
miyjscownik | zupie | zupach |
wołŏcz | zupo | zupy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | zupa | zupy |
dopołniŏcz | zupy | zup |
cylownik | zupie | zupōm |
biernik | zupa | zupy |
nŏrzyndnik | zupōm | zupami pz.: zupōma |
miyjscownik | zupie | zupach |
wołŏcz | zupo | zupy |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: soup
- czeski: polévka
- francuski: potage, soupe
- hiszpański: potaje, sopa
- niymiecki: Suppe
- polski: zupa
- ruski: суп