ôstuda

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [u̯ostuda]

Rzeczownik

ôstuda rodzaj żyński

1. gańba, zgorszynie
   • 2017, Silesion

   Piyrwyj pedzieli, że spolili fana ukraińsko i zaczła sie robić z tego fest ôstuda.

   • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy

   To było roboty z kartoflōma az do ôstudy.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: ôstuda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ôstuda	ôstudy
dopołniŏcz	ôstudy	ôstud
cylownik	ôstudzie	ôstudōm
biernik	ôstudã	ôstudy
nŏrzyndnik	ôstudōm	ôstudami pz.: ôstudōma
miyjscownik	ôstudzie	ôstudach
wołŏcz	ôstudo	ôstudy

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ôstuda	ôstudy
dopołniŏcz	ôstudy	ôstud
cylownik	ôstudzie	ôstudōm
biernik	ôstuda	ôstudy
nŏrzyndnik	ôstudōm	ôstudami pz.: ôstudōma
miyjscownik	ôstudzie	ôstudach
wołŏcz	ôstudo	ôstudy

synōnimy:

1. pogorszynie, zgorszynie, skandal

Inksze jynzyki

• angelski: disgrace
• czeski: starost
• francuski: scandale
• hiszpański: contrariedad, disgusto, indignación
• niymiecki: Skandal
• polski: zgorszenie, hańba
• ruski: возмущение