łeb

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *lъbъ.

Wymŏwa

AS: [u̯ep]

Rzeczownik

łeb rodzaj mynski rzeczowy

1. gowa ôd zwiyrzyńcia
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   [...] to wtedy tyn klocek podobny do końskiego łeba, przytrzymuje to, co mo być strugane.

2. (pospolicie) gowa ôd czowieka
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Ale to pisanio tego wszystkiego wziąłech sie dopiyro, jak mi już łeb łosiwioł i na pynzyjo poszoł.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: łeb
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	łeb	łeby
dopołniŏcz	łeba	łebōw
cylownik	łebowi	łebōm
biernik	łeb	łeby
nŏrzyndnik	łebym	łebami pz.: łebōma
miyjscownik	łebie	łebach
wołŏcz	łebie	łeby

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	łeb	łeby
dopołniŏcz	łeba	łebōw
cylownik	łebowi	łebōm
biernik	łeb	łeby
nŏrzyndnik	łebym	łebami pz.: łebōma
miyjscownik	łebie	łebach
wołŏcz	łebie	łeby

synōnimy:

1. gowa, szp. dekel, szp. bania, szp. palica

Frazeologijŏ

• łeb przepaś
• mieć dobry łeb do czegoś
• mieć mocny łeb
• mieć gupi łeb
• mieć łeb jak bania kolejowŏ
• palnōńć kogoś bez łeb
• piznōńć kogoś bez łeb
• robić z pieca na łeb
• spaś z pieca na łeb
• spiyrać sie na ściynty łeb

Inksze jynzyki

• angelski: do dodaniŏ
• czeski: do dodaniŏ
• francuski: do dodaniŏ
• hiszpański: do dodaniŏ
• niymiecki: do dodaniŏ
• polski: łeb
• ruski: do dodaniŏ