łyżka

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *lyžьka.

Wymŏwa

AS: [u̯yška]

Rzeczownik

łyżka rodzaj żyński

  1. (wschōd) nŏczynie, co je używane do nabiyraniŏ jedzyniŏ
    • 1922, Kocynder
    To jest tak samo, jak by mie zaprosili na kiermasz, a nie dali mi łyżki.
  2. (wschōd) miara, co wejdzie na łyżkã
    • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
    Z poczōntku było jako tako, bo niżech gnoł bydło do pola, to mi dali ze trzi albo sztyry łyżki kartofli grzōnych, a do tego troszkã słodkiego mlyka a trochã wody.

ôdmiana:

ôdmiana: łyżka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik łyżka łyżki
dopołniŏcz łyżki łeżek
cylownik łyżce łyżkōm
biernik łyżkã łyżki
nŏrzyndnik łyżkōm łyżkami
pz.: łyżkōma
miyjscownik łyżce łyżkach
wołŏcz łyżko łyżki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik łyżka łyżki
dopołniŏcz łyżki łeżek
cylownik łyżce łyżkōm
biernik łyżka łyżki
nŏrzyndnik łyżkōm łyżkami
pz.: łyżkōma
miyjscownik łyżce łyżkach
wołŏcz łyżko łyżki

uwŏgi

Forma łyżka je używanŏ na wschōd ôd linije Lubliniec-Rybnik. Na zachōd ôd nij używŏ sie łeżka[1].

synōnimy:

  1. łeżka
  2. łeżka

Inksze jynzyki

  • angelski: spoon
  • czeski: lžíce
  • francuski: cuiller, cuillerée, cuillère
  • hiszpański: cuchara, cucharada
  • italijański: cucchiaio
  • niymiecki: Löffel
  • polski: łyżka
  • ruski: ложка
  • słowacki: lyžica
  • ukrajiński: ложка

Przipisy

  1. ^ Alfred Zaręba: Atlas językowy Śląska. T. 2. Cz. 1. Warszawa–Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 816.