łyżka
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *lyžьka.
Wymŏwa
AS: [u̯yška]
Rzeczownik
łyżka rodzaj żyński
- (wschōd) nŏczynie, co je używane do nabiyraniŏ jedzyniŏ
- 1922, Kocynder
- To jest tak samo, jak by mie zaprosili na kiermasz, a nie dali mi łyżki.
- (wschōd) miara, co wejdzie na łyżkã
- 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
- Z poczōntku było jako tako, bo niżech gnoł bydło do pola, to mi dali ze trzi albo sztyry łyżki kartofli grzōnych, a do tego troszkã słodkiego mlyka a trochã wody.
ôdmiana:
ôdmiana: łyżka | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | łyżka | łyżki |
dopołniŏcz | łyżki | łeżek |
cylownik | łyżce | łyżkōm |
biernik | łyżkã | łyżki |
nŏrzyndnik | łyżkōm | łyżkami pz.: łyżkōma |
miyjscownik | łyżce | łyżkach |
wołŏcz | łyżko | łyżki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | łyżka | łyżki |
dopołniŏcz | łyżki | łeżek |
cylownik | łyżce | łyżkōm |
biernik | łyżka | łyżki |
nŏrzyndnik | łyżkōm | łyżkami pz.: łyżkōma |
miyjscownik | łyżce | łyżkach |
wołŏcz | łyżko | łyżki |
uwŏgi
Forma łyżka je używanŏ na wschōd ôd linije Lubliniec-Rybnik. Na zachōd ôd nij używŏ sie łeżka[1].
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: spoon
- czeski: lžíce
- francuski: cuiller, cuillerée, cuillère
- hiszpański: cuchara, cucharada
- italijański: cucchiaio
- niymiecki: Löffel
- polski: łyżka
- ruski: ложка
- słowacki: lyžica
- ukrajiński: ложка
Przipisy
- ^ Alfred Zaręba: Atlas językowy Śląska. T. 2. Cz. 1. Warszawa–Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 816.