Antek
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd Antōn.
Wymŏwa
AS: [ãntek]
Rzeczownik
Antek rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) zdrobniynie miana Antōn
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- - Antek, co jo teraz poczna? – wajołeś.
- 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe
- A jak kościelny szeł z tym farŏrzym, to myśloł Francek, iże Antek wieprzka niesie.
ôdmiana:
| ôdmiana: Antek | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Antek | Antki |
| dopołniŏcz | Antka | Antkōw |
| cylownik | Antkowi | Antkōm |
| biernik | Antka | Antkōw |
| nŏrzyndnik | Antkym | Antkami pz.: Antkōma |
| miyjscownik | Antku | Antkach |
| wołŏcz | Antku | Antki |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Antek | Antki |
| dopołniŏcz | Antka | Antkōw |
| cylownik | Antkowi | Antkōm |
| biernik | Antka | Antkōw |
| nŏrzyndnik | Antkym | Antkami pz.: Antkōma |
| miyjscownik | Antku | Antkach |
| wołŏcz | Antku | Antki |
Inksze jynzyki
Patrz: Antōn.
