Hajnel

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Hans.

Wymŏwa

AS: [χaĩ ̯nel]

Rzeczownik

Hajnel rodzaj mynski ôsobowy

  1. zdrobniynie miana Hans abo Jōn
    Mało Lynka miała dziewiynć lot i miyszkała we familoku ze swojimi ojcami a młodszym bracikym Hajnelym, kerymu było dwa latka.

ôdmiana:

ôdmiana: Hajnel
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hajnel Hajnele
dopołniŏcz Hajnela Hajnelōw
cylownik Hajnelowi Hajnelōm
biernik Hajnela Hajnelōw
nŏrzyndnik Hajnelym Hajnelami
pz.: Hajnelōma
miyjscownik Hajnelu Hajnelach
wołŏcz Hajnelu Hajnele
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hajnel Hajnele
dopołniŏcz Hajnela Hajnelōw
cylownik Hajnelowi Hajnelōm
biernik Hajnela Hajnelōw
nŏrzyndnik Hajnelym Hajnelami
pz.: Hajnelōma
miyjscownik Hajnelu Hajnelach
wołŏcz Hajnelu Hajnele

synōnimy:

  1. Hanik, Hanys, Hanzlik, Jōnek

Inksze jynzyki

  • angelski: Johnny
  • czeski: do dodaniŏ
  • francuski: Jeannot
  • hiszpański: Juanito
  • italijański: Gianni
  • niymiecki: Janek, Janic, Janick, Jannek, Jannick, Jannik, Yannick, Yannik
  • polski: Janek
  • ruski: Ваня
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: do dodaniŏ