Hanys
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Hannes, skrōcyniŏ ôd Johannes.
Wymŏwa
AS: [χãnys]
Rzeczownik
Hanys rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) zdrobniynie ôd miana Jōn.
- 1932, A. Kowol, Zatonica
- Francek sie aże po rance szczypoł, bo sie mu chciało śmiŏć, ale iże mioł babã z Raciborza, boł sie z Hanysa śmiŏć, doł mu ranki i poszeł du dōm.
- 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Widziołech i Hanysa z Murcek i Pilusia z Bogucic i inkszych.
- (potocznie) miyszkaniec Gōrnego Ślōnska
- 2012, Bysuch s Reichu. Jednoaktówki po śląsku
- Idzie hań tyż znonść Rusa, Hanysa, Greka. A jak dobrze poszukosz, to i Niymca…
- 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku
- Gorole rzondzom, Zagłymbioki, krojcoki tysz. A ty durny hanysie żeś je jak koń, ino ci dokłodajom – a ciongnij ta fura.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: Hanys |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
Kategoryje:
- Słowa zapożyczōne z niymieckigo
- rzeczowniki rodzaju mynskigo ôsobowego
- włŏsne miano
- Hasła ze przikładami z ôpowiadaniŏ Zatonica
- Hasła ze przikładami z Gościa Niedzielnego
- potocznie
- Hasła ze przikładami ze zbioru Bysuch s Reichu. Jednoaktówki po śląsku
- Hasła ze przikładami ze zbioru Banhof. Jednoaktówki po śląsku
- Synōnimy Jōnek
- Synōnimy Hanek
- Synōnimy Hanysek
- Synōnimy Hanzlik
- Synōnimy Hanik
- Synōnimy Hanzliczek
- Synōnimy Hōnuś
- Synōnimy Jano
- Słownik minimum