bar

Etymologijŏ

Ze angelskigo bar.

Wymŏwa

AS: [bar]

Rzeczownik

bar rodzaj mynski rzeczowy

1. (gastrōnōmijŏ) gastrōnōmiczny lokal, co w nim sie jy ciepłe jŏdło abo pije alkohole
   • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei

   Obchód wsi skończyli na karczmie, teroz zamiynionej na spółdzielczy bar.

   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   – I terŏzki musiołbych ôbsztalować do nŏs co we barze, ale jezech za szofera.

2. (gastrōnōmijŏ) plac w lokalu, co przi nim sie ôdbiyrŏ abo kōnsumuje jŏdło abo alkohol
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Jedyn rŏz tyngi pōn przi barze szepce coś kelnerowi i kelner na rachōnek pana przinosi do stolika keliszeczek likeru do kawy.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: bar
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bar	bary
dopołniŏcz	baru	barōw
cylownik	barowi	barōm
biernik	bar	bary
nŏrzyndnik	barym	barami pz.: barōma
miyjscownik	barze	barach
wołŏcz	barze	bary

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bar	bary
dopołniŏcz	baru	barōw
cylownik	barowi	barōm
biernik	bar	bary
nŏrzyndnik	barym	barami pz.: barōma
miyjscownik	barze	barach
wołŏcz	barze	bary

synōnimy:

1. knajpa, szynk, knajpa, gasthauz, gospoda, kaczma, karczma
2. szynkwas

Inksze jynzyki

• angelski: bar
• czeski: bar
• francuski: bar
• hiszpański: bar, barra, mostrador, taberna
• niymiecki: Bar
• polski: bar
• ruski: бар