dzie

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kъde.

Wymŏwa

AS: [ʒ́e]

Zamianek

dzie zamianek

1. (ôpolske) używany do budowaniŏ pytań ô lokalizacyjõ abo do rozwijaniŏ ôkryslyniŏ miyjsca.
   • 1887, Hermann Koelling, Prośliccy

   Jeich pana ojca to my bardzo dobrze znali, bo oni byli za Polanowskiego księdza, dzie zaś za nimi nastali Jeich nostarsy syn, co tero są w Rostkowicach, a tez za Superdenta.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Zaś bōł w inszyj kaczmie tam, dzie tam bōł w tyj kaczmie i se zapōźniōł.

kolokacyje:

1. dzie jyno

synōnimy:

1. kaj, kandy, kan, kyndy, kany (cieszyńske)

Inksze jynzyki

• angelski: anywhere, nowhere, somewhere, where, wherever
• czeski: kde
• francuski: où
• hiszpański: donde, dónde
• italijański: do dodaniŏ
• niymiecki: irgendwo, wo
• polski: gdzie
• ruski: где, куда
• słowacki: kde
• ukrajiński: де