dziepro

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ʒ́epro]

Partykuła

dziepro partykuła

1. (cieszyńske) ôznaczŏ, iże coś sie zdarziło niyskorzij, aniżeli sie szło spodziywać
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Terozki toch se go dziepro poradził rychtyk obejrzeć.

   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   Ale jo se dziepro teraz bedem na niego dować pozór.

synōnimy:

• dziepiyro, dopiyro

Inksze jynzyki

• angelski: only
• czeski: teprve
• francuski: ne... que, seulement, à peine
• hiszpański: solamente, sólo
• italijański: appena, soltanto
• niymiecki: erst
• polski: dopiero
• ruski: лишь, только, только что
• słowacki: do dodaniŏ
• ukrajiński: лиш, лише, тільки