dziouszka

Etymologijŏ

Patrz: dzioucha

Wymŏwa

AS: [ʒ́ou̯ška]

Rzeczownik

dziouszka rodzaj żyński

1. dziecko żyńskij płci
   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   Jo jōm już słyszała za modyj dziouszki tela razy, a pora tydni nazod, niy wiym pojakymu, starzik zaś ô tym ôsprawiali.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Tak ta dziouszka sie ubrała, a szła do tego zōmku i widziała tych dwōch młodych ludzi, [...]

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: dziouszka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	dziouszka	dziouszki
dopołniŏcz	dziouszki	dziouszek
cylownik	dziouszce	dziouszkōm
biernik	dziouszkã	dziouszki
nŏrzyndnik	dziouszkōm	dziouszkami pz.: dziouszkōma
miyjscownik	dziouszce	dziouszkach
wołŏcz	dziouszko	dziouszki

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	dziouszka	dziouszki
dopołniŏcz	dziouszki	dziouszek
cylownik	dziouszce	dziouszkōm
biernik	dziouszka	dziouszki
nŏrzyndnik	dziouszkōm	dziouszkami pz.: dziouszkōma
miyjscownik	dziouszce	dziouszkach
wołŏcz	dziouszko	dziouszki

antōnimy:

1. syneczek

Inksze jynzyki

• angelski: girl
• czeski: děvče, holčička
• francuski: petite fille
• hiszpański: nińa, chica, chavala, muchacha
• niymiecki: Mädchen
• polski: dziewczynka
• ruski: девочка