głōwne miasto

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Wymŏwa

AS: [gu̯ȯvnẽ m’asto]

Rzeczownik

głōwne miasto fraza rzeczownikowŏ

  1. miasto głōwne jakigoś regiōnu, państwa
    • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice
    Roku 1814 stoł sie pokoy dnia 30 maya, prawie w tem samem mieście, kandy sie poczęła woyna a to w Paryżu, w mieście francuzkim głownym.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    prziszoł do jednygo miasta głōwnego (głōwne to jest miasto co krōl w nim miyszkŏ) i zdziwiōł sie bardzo

ôdmiana:

ôdmiana: głōwne miasto
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik głōwne miasto głōwne miasta
dopołniŏcz głōwnego miasta głōwnych miast
cylownik głōwnymu miastu głōwnym miastōm
biernik głōwne miasto głōwne miasta
nŏrzyndnik głōwnym miastym głōwnymi miastami
pz.: głōwnymi miastōma
miyjscownik głōwnym mieście głōwnych miastach
wołŏcz głōwne miasto głōwne miasta
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik głōwne miasto głōwne miasta
dopołniŏcz głōwnego miasta głōwnych miast
cylownik głōwnymu miastu głōwnym miastōm
biernik głōwne miasto głōwne miasta
nŏrzyndnik głōwnym miastym głōwnymi miastami
pz.: głōwnymi miastōma
miyjscownik głōwnym mieście głōwnych miastach
wołŏcz głōwne miasto głōwne miasta

składnia:

  1. głōwne miasto + dopołniŏcz

uwŏgi:

Wiyncyj używane do XX stoleciŏ. Corŏz czyńścij stolica.

synōnimy:

  1. stolica

Inksze jynzyki

  • angelski: capital
  • czeski: hlavní město
  • francuski: capitale
  • hiszpański: capital
  • italijański: capitale, capoluogo
  • niymiecki: Hauptstadt
  • polski: stolica
  • ruski: столица
  • słowacki: hlavné mesto
  • ukrajiński: столиця