stolica

Etymologijŏ

stolec – trōn, stołek ôd mōnarchy

Wymŏwa

AS: [stolʹica]

Rzeczownik

stolica rodzaj żyński

1. miasto głōwne jakigoś regiōnu, państwa
   • 2018, Panorama Bialska

   Na kafej szły my na takoł wieża, co se łobrołcała i kaj szło przeczytać wiela kilometrów jest do Pekinu, Tokio i wszystkich stolic świata.

   • forum.gazeta.pl

   Niy chciały w Opolu mieć swoji stolice

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: stolica
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	stolica	stolice
dopołniŏcz	stolice	stolic
cylownik	stolicy	stolicōm
biernik	stolicã	stolice
nŏrzyndnik	stolicōm	stolicami pz.: stolicōma
miyjscownik	stolicy	stolicach
wołŏcz	stolico	stolice

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	stolica	stolice
dopołniŏcz	stolice	stolic
cylownik	stolicy	stolicōm
biernik	stolica	stolice
nŏrzyndnik	stolicōm	stolicami pz.: stolicōma
miyjscownik	stolicy	stolicach
wołŏcz	stolico	stolice

składnia:

1. stolica + dopołniŏcz

uwŏgi:

Czyńścij używane ôd XX stoleciŏ. Wcześnij głōwne miasto.

synōnimy:

1. głōwne miasto

Inksze jynzyki

• angelski: capital
• czeski: hlavní město
• francuski: capitale
• hiszpański: capital
• italijański: capitale, capoluogo
• niymiecki: Hauptstadt
• polski: stolica
• ruski: столица
• słowacki: hlavné mesto
• ukrajiński: столиця