chto: Porōwnanie wersyji

Teroźnŏ wersyjŏ na dziyń 08:21, 31 lip 2020

Ze prasłowiańskigo *kъto, ze praindoeuropejskigo *kʷos.

AS: [χto]

chto zamianek

kōmunikuje, iże mŏwa je ô leda keryj ôsobie ze danego zbioru
- 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens
A mynŏrka mu padała, iże, chto tam nocuje, to tyn strach mu gowã urwie.
wkludzŏ pytanie
- Ślonski fusbal
Ale chto płaci tym synkōm za te rajzowaniy?
wkludzŏ pytanie zależne po zdaniu nadrzyndnym
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
Ale ôny tyż wiedziały, chto mŏ takõ gałōnzkã przi sobie.
prziłōnczŏ zdanie podrzyndne do składnika zdaniŏ nadrzyndnego
- 2015, Marcin Szewczyk, Silesia Noir
Chciołech sie bestōż spytać kogoś, chto sōm przetestowoł tyn model.
ôkryślŏ niyzidyntyfikowanõ ôsobã
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
Poszli po policyjo i, zdo mi się, że spisali protokół. Wszyscy słuchacze siedzieli, jakby im chto gęby zaklajstrowoł, [...]

ôdmiana:

kolokacyje:

kto tam?

synōnimy:

antōnimy:

@@ Linijŏ 1: / Linijŏ 1: @@
 ===Etymologijŏ===
-Ze {{erb|ps|*kъto}}, ze {{erb|pie|*kʷos, *kʷid, (compare *kʷis
+Ze {{erb|ps|*kъto}}, ze {{erb|pie|*kʷos}}.
 ===Wymŏwa===
@@ Linijŏ 28: / Linijŏ 28: @@
 {| class="wikitable" style="text-align:center;" border
 ! Przipadek
-! rowspan="2" width="40%" | [[gdo]]
+! rowspan="2" width="40%" | [[chto]]
 |-
 ! [[Mianownik]]