gruba

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Grube, ôd postrzodkowowysokoniymieckigo grūbe, ôd starowysokoniymieckigo gruoba, ôd pragermańskigo *grōbō, ôd praindoeuropejskigo *gʰrebʰ- (porōwnej: grōb).

Wymŏwa

AS: [gruba]

Rzeczownik

gruba rodzaj żyński

1. miyjsce, kaj wydobywŏ sie minerały do przetworzaniŏ industryjalnego
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Dzisio sie ta gruba inakszy nazywo – mnie sie zdo, że Kopalnia Rydułtowy albo jakoś tak.

   • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik

   Tōż jŏ sie podjōn tego, żech jŏ wszystkich ludzi z całyj gruby podŏwoł.

ôdmiana:

ôdmiana: gruba
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gruba	gruby
dopołniŏcz	gruby	grub
cylownik	grubie	grubōm
biernik	grubã	gruby
nŏrzyndnik	grubōm	grubami pz.: grubōma
miyjscownik	grubie	grubach
wołŏcz	grubo	gruby

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gruba	gruby
dopołniŏcz	gruby	grub
cylownik	grubie	grubōm
biernik	gruba	gruby
nŏrzyndnik	grubōm	grubami pz.: grubōma
miyjscownik	grubie	grubach
wołŏcz	grubo	gruby

synōnimy:

1. gōra (archajiczne), hawiyrnia (cieszyńske), kopalnia, szachta

Inksze jynzyki

• angelski: mine
• czeski: důl
• francuski: mine
• hiszpański: mina
• italijański: miniera
• niymiecki: Bergwerk, Grube
• polski: kopalnia
• ruski: источник, неиссякаемый, шахта
• słowacki: baňa
• ukrajiński: копальня, шахта