gōra
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *gora, ze praindoeuropejskigo *gʷerh₃-.
Wymŏwa
AS: [gȯra]
Rzeczownik
gōra rodzaj żyński
- (geografijŏ) sroge podniesiynie terynu
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Potym kajś blisko tak głucho zadudniało, jakby jako wielko gōra spadła na ziymiam, co sie kajś wysoko oberwała.
- 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
- Strōmy wyrznōńć, coby sie gōry widzieć dały.
- fiśla
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- Koczky chodzōm po kuchyni abo lŏcōm po gōrze. W kuchyni paskudzōm: idōm na mlyko, na miynso abo na kołŏcz. Na gōrze chytajōm myszy.
- moc czegoś
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Na talyrz nakłŏdŏ gōrã sztamfkartŏfli, wciepuje kōncek szpyrki ze skōrōm, co sie we żurze warzōł, i zalywŏ wszyjsko.
- wyższŏ tajla czegoś, takŏ, co je wyżyj
- 1935, Feliks Steuer, Z naszej źymjy ślunskej
- Wicher żynie po hulici, / Proch i słōma do gōry idōm. / Bydzie padać.
- (bergmaństwo) wszyjsko, co niy nŏleży do podziymnyj tajle ôd gruby
- 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
- A broł tyn szleper na jedyn wōzyk dwie pōłtōnki, a jak przijechoł pod szyb, to po jednym wydŏwoł, a ciōngŏrze na wale do gōry wyciōngli.
- (archajiczne) gruba
- (potrzebny przikłŏd)
ôdmiana:
ôdmiana: gōra | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gōra | gōry |
dopołniŏcz | gōry | gōr |
cylownik | gōrze | gōrōm |
biernik | gōrã | gōr |
nŏrzyndnik | gōrōm | gōrami pz.: gōrōma |
miyjscownik | gōrze | gōrach |
wołŏcz | gōro | gōry |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gōra | gōry |
dopołniŏcz | gōry | gōr |
cylownik | gōrze | gōrōm |
biernik | gōra | gōr |
nŏrzyndnik | gōrōm | gōrami pz.: gōrōma |
miyjscownik | gōrze | gōrach |
wołŏcz | gōro | gōry |
składnia:
- gōra + dopołniŏcz
synōnimy:
- ciesz. grapa, wiyrch, ciesz. hōra, kopiec, berg, ciesz. grōń
- fiszla, fiśla
- kupa, moc, mockã, kōns, połno, ôpol. kans
- wiyrch
antōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: hill, mountain, top, attic, mine
- czeski: hora, půda, důl
- francuski: haut, mont, montagne, grenier, mine
- hiszpański: montaña, ático, mina
- niymiecki: Berg, Dachgeschoss, Dachboden, Grube
- polski: góra, kopalnia, strych
- ruski: гора, черда́к, шахта
Kategoryje:
- Słowa erbniynte z prasłowiańskigo
- Słowa erbniynte z praindoeuropejskigo
- rzeczowniki rodzaju żyńskigo
- geografijŏ
- Hasła ze przikładami z ksiōnżki Bojki i Godki Śląskie
- Hasła ze przikładami ze zbioru Dante i inksi
- Hasła ze przikładami ze zbioru Dialekt sulkowski
- Hasła ze przikładami z powieści Drach
- Hasła ze przikładami ze zbioru Z naszej źymjy ślunskej
- bergmaństwo
- Hasła ze przikładami z pamiyntnika ôd Edwarda Jelynia
- archajiczne
- Synōnimy grapa
- Synōnimy wiyrch
- Synōnimy hōra
- Synōnimy kopiec
- Synōnimy berg
- Synōnimy grōń
- Synōnimy fiszla
- Synōnimy fiśla
- Synōnimy kupa
- Synōnimy moc
- Synōnimy mockã
- Synōnimy kōns
- Synōnimy połno
- Synōnimy kans
- Synōnimy gruba
- Synōnimy szachta
- Synōnimy hawiyrnia
- Antōnimy dolina
- Antōnimy nizina
- Antōnimy dół
- Słownik minimum