ino

Inksze formy

yno, yny, jyn, jyno, inoś, ynoś, iny, yny

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *jenъ.

Wymŏwa

AS: /ĩno/

Partykuła

ino partykuła

1. Używanŏ do ôkryślyniŏ ôgraniczyniŏ.
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   w piecach siedzom, ale ino w kachlokach.

   • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   z ryb i ze śledzi ino ogony i rusztowania zostały

2. Używanŏ do przeciwstawiyniŏ sie frazōw.
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   tyn Marynus nikaj nie idzie, ino w klasztorze w celi we swoji siedzi

   • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska

   Diŏboł tyż nic niy pedzioł, ino bez ôkno uciyk.

kolokacyje:

1. ino że

synōnimy:

1. yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
2. ale, yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny

Frazeologijŏ

• co ino na świecie
• ino diŏbli by wytrzymali
• ino patrzeć jak
• ino psoty w gowie siedzōm

Inksze jynzyki

• angelski: only
• czeski: jen, jenom, pouze
• francuski: mais, seulement
• hiszpański: sino, solamente, sólo
• italijański: solamente, solo
• niymiecki: nur
• polski: tylko
• ruski: только
• słowacki: iba, len
• ukrajiński: лише, тільки