mōj

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:29, 13 mar 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (→‎Zamianek)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *mojь, ôd praindoeuropejskigo *h₁mo-yo

Wymŏwa

AS: [mȯj]

Zamianek

mōj zamianek

  1. Zamianek dzierżawczy 1. ôsoby liczby pojedynczyj.
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Na koniec mojigo obchodu wloz żech ku koniom.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    “Ale pōn to tu bije, bo wczora tak dobrze ôproł mojigo tatulka.”
    • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
    Tak wylŏz na dwōr i padoł do tego kaczmŏrza: cojś ty z mojōm kobiytōm zrobiōł, tyś jōm zabiōł.

ôdmiana:

ôdmiana: mōj
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik mōj moja moje moji moje
dopołniŏcz mojigo,
mojygo,
mojego 		mojij mojigo,
mojygo,
mojego 		mojich
cylownik mojimu, mojymu mojij mojimu, mojymu mojim, mojym
biernik mojigo,
mojygo,
mojego 		mōj mojã moje mojich moje
nŏrzyndnik mojim, mojym mojōm mojim, mojym mojimi, mojymi
miyjscownik mojim, mojym mojij mojim, mojym mojich
wołŏcz mōj moja moje moji moje

kolokacyje:

mōj fater, moja muter

antōnimy:

cudzy, twōj, jego, jeji, jejich

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: my, mine
  • czeski: můj
  • francuski: mien, mon
  • hiszpański: mi, mío
  • italijański: mio
  • niymiecki: mein
  • polski: mój
  • ruski: мой
  • słowacki: môj
  • ukrajiński: мій
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=mōj&oldid=754"