ino
Wersyjo ze dnia 08:23, 14 paź 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
Inksze formy
yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *jenъ.
Wymŏwa
AS: /ĩno/
Partykuła
ino partykuła
- używanŏ do ôkryślyniŏ ôgraniczyniŏ
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- w piecach siedzom, ale ino w kachlokach.
- 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- z ryb i ze śledzi ino ogony i rusztowania zostały
- używanŏ do przeciwstawiyniŏ sie frazōw
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- tyn Marynus nikaj nie idzie, ino w klasztorze w celi we swoji siedzi
- 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska
- Diŏboł tyż nic niy pedzioł, ino bez ôkno uciyk.
kolokacyje:
- ino że
synōnimy:
- yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
- ale, yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: only
- czeski: jen, jenom, pouze
- francuski: mais, seulement
- hiszpański: sino, solamente, sólo
- italijański: solamente, solo
- niymiecki: nur
- polski: tylko
- ruski: только
- słowacki: iba, len
- ukrajiński: лише, тільки