gdo

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 19:41, 12 wrz 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*kъto}}, ze {{erb|pie|*kʷos, *kʷid}} ===Wymŏwa=== {{as|gdo}} ===Zamianek=== '''gdo''' {{zamianek}} # kōmunikuje, iże mŏwa...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kъto, ze praindoeuropejskigo *kʷos, *kʷid

Wymŏwa

AS: [gdo]

Zamianek

gdo zamianek

  1. kōmunikuje, iże mŏwa je ô leda keryj ôsobie ze danego zbioru
    Ale u nas sie prawi, że gdo hónym dowo, dwa razy dowo.
  2. wkludzŏ pytanie
    • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie
    Gdo tam burzi?
  3. wkludzŏ pytanie zależne po zdaniu nadrzyndnym
    A wiycie gdo tam doł to chwolidło?
  4. prziłōnczŏ zdanie podrzyndne do składnika zdaniŏ nadrzyndnego
    Kole tej chałpy łokropnie, fajnie wónio świyrzym chlebiczkym tuż kożdy gdo mo żyrke nie poradzi przyńś i nie kupić se chocioż żymły abo rożka.
  5. ôkryślŏ niyzidyntyfikowanõ ôsobã
    • 1935, Feliks Steuer, Ostatńi gwojźdźaurz
    Deliny myje se każdõ sobotã, choć rzŏdko tak gdo wchodzi.

ôdmiana:

Przipadek gdo
Mianownik
Dopołniŏcz kogo
Cylownik kōmu
Biernik kogo
Nŏrzyndnik kim
Miyjscownik

kolokacyje:

kto tam?

synōnimy:

  1. chto, fto, kto
  2. chto, fto, kto
  3. chto, fto, kto
  4. chto, fto, kto
  5. chto, chtoś, fto, ftoś, kto, ktoś

antōnimy:

  1. co
  2. co
  3. co
  4. co
  5. co, coś, żŏdyn

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: anybody, anyone, somebody, someone, that, who
  • czeski: kdo
  • francuski: quelqu'un, qui
  • hiszpański: alguien, quien
  • italijański: chi
  • niymiecki: wer
  • polski: kto
  • ruski: кто
  • słowacki: kto
  • ukrajiński: хто