miyszkaniec

Etymologijŏ

miyszkanie + -iec

Wymŏwa

AS: [mʹi ̯yškãńec]

Rzeczownik

miyszkaniec rodzaj mynski ôsobowy

1. osoba, co kajś miyszkŏ (żyje)
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   sowiecke wojŏki w modrych galŏtach i baranich kożuszkach rozstrzelowujōm miyszkańcōw Prziszowic pod murym smyntŏrza.

   • forum.gazeta.pl

   Toż kożdy miyszkaniec Ślonska może poczuć sie i być Ślonzokym.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: miyszkaniec
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	miyszkaniec	miyszkańcy
dopołniŏcz	miyszkańca	miyszkańcōw
cylownik	miyszkańcowi	miyszkańcōm
biernik	miyszkańca	miyszkańcōw
nŏrzyndnik	miyszkańcym	miyszkańcami pz.: miyszkańcōma
miyjscownik	miyszkańcu	miyszkańcach
wołŏcz	miyszkańcu	miyszkańcy

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	miyszkaniec	miyszkańcy
dopołniŏcz	miyszkańca	miyszkańcōw
cylownik	miyszkańcowi	miyszkańcōm
biernik	miyszkańca	miyszkańcōw
nŏrzyndnik	miyszkańcym	miyszkańcami pz.: miyszkańcōma
miyjscownik	miyszkańcu	miyszkańcach
wołŏcz	miyszkańcu	miyszkańcy

synōnimy:

1. ôbywatel, lokatōr

antōnimy:

1. cudzy czowiek, gość, przibysz

Inksze jynzyki

• angelski: indweller, inhabitant
• czeski: obyvatel
• francuski: habitant
• hiszpański: habitante
• italijański: abitante
• niymiecki: Einwohner
• polski: mieszkaniec
• ruski: житель
• słowacki: obyvateľ
• ukrajiński: мешканець