miyszkaniec
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Wymŏwa
AS: [mʹi ̯yškãńec]
Rzeczownik
miyszkaniec rodzaj mynski ôsobowy
- osoba, co kajś miyszkŏ (żyje)
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- sowiecke wojŏki w modrych galŏtach i baranich kożuszkach rozstrzelowujōm miyszkańcōw Prziszowic pod murym smyntŏrza.
- Toż kożdy miyszkaniec Ślonska może poczuć sie i być Ślonzokym.
ôdmiana:
| ôdmiana: miyszkaniec | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | miyszkaniec | miyszkańcy |
| dopołniŏcz | miyszkańca | miyszkańcōw |
| cylownik | miyszkańcowi | miyszkańcōm |
| biernik | miyszkańca | miyszkańcōw |
| nŏrzyndnik | miyszkańcym | miyszkańcami pz.: miyszkańcōma |
| miyjscownik | miyszkańcu | miyszkańcach |
| wołŏcz | miyszkańcu | miyszkańcy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | miyszkaniec | miyszkańcy |
| dopołniŏcz | miyszkańca | miyszkańcōw |
| cylownik | miyszkańcowi | miyszkańcōm |
| biernik | miyszkańca | miyszkańcōw |
| nŏrzyndnik | miyszkańcym | miyszkańcami pz.: miyszkańcōma |
| miyjscownik | miyszkańcu | miyszkańcach |
| wołŏcz | miyszkańcu | miyszkańcy |
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: indweller, inhabitant
- czeski: obyvatel
- francuski: habitant
- hiszpański: habitante
- italijański: abitante
- niymiecki: Einwohner
- polski: mieszkaniec
- ruski: житель
- słowacki: obyvateľ
- ukrajiński: мешканець
