tylko

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *toliko.

Wymŏwa

AS: [tylko]

Partykuła

tylko partykuła

1. używanŏ do ôkryślyniŏ ôgraniczyniŏ
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   Jeśli ftoś takiego łosprowiacza zatrzaśnie, to nie tylko że nie dostanie strofy, ale go jeszce za to wynadgrodzom!

   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   1789 6 maja wygorzało całe miasto Cieszyn, kościoł i fara katolicka, tylko wyższe przedmieście zostało.

2. używanŏ do przeciwstawiyniŏ sie frazōw
   • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany

   Gazda nie prawił nic inszygo, tylko chłopōm podziynkowoł i pojechoł uradowany dali ku chałupie.

synōnimy:

1. ino, yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
2. ino, ale, yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny

Inksze jynzyki

• angelski: only
• czeski: jen, jenom, pouze
• francuski: mais, seulement
• hiszpański: sino, solamente, sólo
• italijański: solamente, solo
• niymiecki: nur
• polski: tylko
• ruski: только
• słowacki: iba, len
• ukrajiński: лише, тільки