gańba

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:53, 23 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{poch|cs|hanba}}, ôd {{poch|cs|hanět}} (porōwnej ''ganić''). ===Wymŏwa=== {{as|g'''ã'''ńba}} ===Rzeczownik=== '''gańba''' {{zyns...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze czeskigo hanba, ôd czeskigo hanět (porōwnej ganić).

Wymŏwa

AS: [gãńba]

Rzeczownik

gańba rodzaj żyński

  1. miymiyłe uczucie skuli świadōmości zrobiyniŏ czegoś niyôdpednigo
    – Niy bōło cie gańba?
    • 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Tóżech im pedzioł, żech sie nie poradził dociść; księżoszek chcieli mie troszka podroźnić i gańby narobić i padajom do mie:

ôdmiana:

ôdmiana: gańba
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gańba gańby
dopołniŏcz gańby gańb
cylownik gańbie gańbōm
biernik gańbã gańby
nŏrzyndnik gańbōm gańbami
pz.: gańbōma
miyjscownik gańbie gańbach
wołŏcz gańbo gańby
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gańba gańby
dopołniŏcz gańby gańb
cylownik gańbie gańbōm
biernik gańba gańby
nŏrzyndnik gańbōm gańbami
pz.: gańbōma
miyjscownik gańbie gańbach
wołŏcz gańbo gańby

kolokacyje:

  1. być kogoś gańba

synōnimy:

  1. ôstuda, szuto (cieszyńske)

antōnimy:

  1. duma, hōnōr

Inksze jynzyki

  • angelski: disgrace, embarassment, shame
  • czeski: stud, hanba
  • francuski: affront, déshonneur, gêne, honte
  • hiszpański: vergüenza
  • italijański: vergogna
  • niymiecki: Beschämung, Scham, Schande
  • polski: wstyd
  • ruski: стыд
  • słowacki: stud, hanba
  • ukrajiński: сором