kōncek
Wersyjo ze dnia 14:29, 24 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{sf|kōns|ek}}. ===Wymŏwa=== {{as|k'''ȯ̃'''ncek}} ===Rzeczownik=== '''kōncek''' {{mrzecz}} # czyńść srogszyj całości #* {{Malinow...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Wymŏwa
AS: [kȯ̃ncek]
Rzeczownik
kōncek rodzaj mynski rzeczowy
- czyńść srogszyj całości
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- myśliwczyk tōm szablōm tak rozcinoł te głowy aż wszycko rozsiekoł i ônego całego a te zwiyrzynta te kōncki rozciepowały roznosiyły na bok aby sie to niy zrosło
- Mołcie zymby, to i te wiynksze kōncki bajecie umieli pogryjś.
- utwōr muzyczny
- (potrzebny przikłŏd) patrz kōnsek, znaczynie 2.
ôdmiana:
ôdmiana: kōncek | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | kōncek | kōncki |
dopołniŏcz | kōncka | kōnckōw |
cylownik | kōnckowi | kōnckōm |
biernik | kōncek | kōncki |
nŏrzyndnik | kōnckym | kōnckami pz.: kōnckōma |
miyjscownik | kōncku | kōnckach |
wołŏcz | kōncku | kōncki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | kōncek | kōncki |
dopołniŏcz | kōncka | kōnckōw |
cylownik | kōnckowi | kōnckōm |
biernik | kōncek | kōncki |
nŏrzyndnik | kōnckym | kōnckami pz.: kōnckōma |
miyjscownik | kōncku | kōnckach |
wołŏcz | kōncku | kōncki |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: piece
- czeski: kousek, kus
- francuski: bout, morceau
- hiszpański: pedazo, trozo
- italijański: parte, pezzo
- niymiecki: Stück
- polski: kawałek
- ruski: кусок, часть
- słowacki: kus, kúsok
- ukrajiński: кавалок, шмат, шматок