kōnsek

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:32, 24 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{sf|kōns|ek}}. ===Wymŏwa=== {{as|k'''ȯ̃'''nsek}} ===Rzeczownik=== '''kōncek''' {{mrzecz}} # czyńść srogszyj całości #* {{Malinow...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd kōns + -ek.

Wymŏwa

AS: [kȯ̃nsek]

Rzeczownik

kōncek rodzaj mynski rzeczowy

  1. czyńść srogszyj całości
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    Na tyn kōnsek chleba i zjydz go to ci sie pić nie bydzie chciało.
  2. utwōr muzyczny
    • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska
    Jak przegrali jedyn kōnsek, to wszyjscy im suli samymi talarkami. Tak było za kożdym kōnskym.

ôdmiana:

ôdmiana: kōnsek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kōnsek kōnski
dopołniŏcz kōnska kōnskōw
cylownik kōnskowi kōnskōm
biernik kōnsek kōnski
nŏrzyndnik kōnskym kōnskami
pz.: kōnskōma
miyjscownik kōnsku kōnskach
wołŏcz kōnsku kōnski
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kōnsek kōnski
dopołniŏcz kōnska kōnskōw
cylownik kōnskowi kōnskōm
biernik kōnsek kōnski
nŏrzyndnik kōnskym kōnskami
pz.: kōnskōma
miyjscownik kōnsku kōnskach
wołŏcz kōnsku kōnski

synōnimy:

  1. elymynt, fragmynt, kōncek, kōnszczek, tajla

Inksze jynzyki

  • angelski: piece
  • czeski: kousek, kus
  • francuski: bout, morceau
  • hiszpański: pedazo, trozo
  • italijański: parte, pezzo
  • niymiecki: Stück
  • polski: kawałek
  • ruski: кусок, часть
  • słowacki: kus, kúsok
  • ukrajiński: кавалок, шмат, шматок