jesi

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [i ̯eśi]

Spōjnik

jesi spōjnik

1. używany do ôtwiyraniŏ zdaniŏ podrzyndnego ô naturze pytaniŏ
   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   Mie sie to nie chyci, bo jo też nie czytom wiela, jesi jaki cajtunk, bo człowiek nimo wiela czasu.

2. używany do ôtwiyraniŏ zdań podrzyndnych, co ôkryślajōm warōnek zajściŏ zdarzyniŏ ze głōwnego zdaniŏ
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Znŏd sie ku niymu chop, pedzioł mu: jesi mi dŏsz to, co ô tym dōma niy wiysz, jŏ ci pōmogã wyjechać.

uwŏgi:

Patrz: eli.

synōnimy:

1. eźli, ejźli, jeli, eli, jeźli
2. eźli, ejźli, jeli, eli, jeźli, dy, gdy, jak

Inksze jynzyki

• angelski: if
• czeski: jestliže
• francuski: si
• hiszpański: si
• niymiecki: falls, wenn
• polski: jeżeli
• ruski: ежели, если