gdy

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kogъdy.

Wymŏwa

AS: [gdy]

Spōjnik

gdy spōjnik

  1. używany do ôkryślaniŏ czasu jakigoś zdarzyniŏ
    • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany
    Gaździnŏ sie nierŏz gazdy pytała, gdy ôn poczōn lamyntować: „Chłopeczku. na cōż ci też to jest?”
  2. używany do ôtwiyraniŏ zdań podrzyndnych, co ôkryślajōm warōnek zajściŏ zdarzyniŏ ze głōwnego zdaniŏ
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    W 111 surze wielkiego koranu jest napisane: gdy źle bydziesz czynił, nawet choćbyś był najpotężniejszym kalifem, spadnie na ciebie przekleństwo.

składnia:

  1. gdy + czasownik
  2. gdy + czasownik

synōnimy:

  1. kedy, kej, dy
  2. eźli, ejźli, jeli, eli, jeźli, jesi, jak, dy

Inksze jynzyki

  • angelski: as, if, when, while
  • czeski: jestli
  • francuski: lorsque, quand
  • hiszpański: cuando
  • niymiecki: als, wenn
  • polski: gdy, jeżeli
  • ruski: если, когда