kostka

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:33, 23 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*kostъka}}. ===Wymŏwa=== {{as|k'''o'''stka}} ===Rzeczownik=== '''kostka''' {{zynski}} # zdrobniynie ôd kość # mały przedm...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kostъka.

Wymŏwa

AS: [kostka]

Rzeczownik

kostka rodzaj żyński

  1. zdrobniynie ôd kość
  2. mały przedmiot, co mo forma prostopadłościanu
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    [...] siwek przywitoł go z radosnym rżeniem, bo wiedzioł, że zaroz dostanie kostka cukru.
  3. kość, co łōnczy stopa z nogōm
    • 2016, Bydzie lepij. Jednoaktówki po śląsku
    Wiela razy musiołech kości cofać, bo jednego na drugim chowali, abo po kostki we marasie sie toplać, bo woda wylazła.

ôdmiana:

ôdmiana: kostka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kostka kostki
dopołniŏcz kostki kostek
cylownik kostce kostkōm
biernik kostkã kostki
nŏrzyndnik kostkōm kostkami
pz.: kostkōma
miyjscownik kostce kostkach
wołŏcz kostko kostki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kostka kostki
dopołniŏcz kostki kostek
cylownik kostce kostkōm
biernik kostka kostki
nŏrzyndnik kostkōm kostkami
pz.: kostkōma
miyjscownik kostce kostkach
wołŏcz kostko kostki

Inksze jynzyki

  • angelski: small bone, cube, ankle
  • czeski: kostka
  • francuski: cube, morceau, cheville
  • hiszpański: huesecillo, tobillo, cubito
  • niymiecki: Plektrum, Würfel, Fessel
  • polski: kostka
  • ruski: косточка, кусок, лодыжка, медиатор, плектр, стоппер, щиколотка