bajtel

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:08, 16 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Etymologijŏ)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze niymieckigo ślōnskigo Buttel.

Wymŏwa

AS: [bai ̯tel]

Rzeczownik

bajtel rodzaj mynski ôsobowy

  1. dziecko, czyńścij synek
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Łod tego czasu bajtel łod Waleski mioł rodzonego łojca.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    karlus sie z bajtlym w duszy wadziōł,
    • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Kto ino o swojej radości a uciesze myśli jak ten bajtel siedmioletni, a o drugich nie pamięto, ten nigdy nie bydzie ze życio kontent:

ôdmiana:

ôdmiana: bajtel
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bajtel bajtle
dopołniŏcz bajtla bajtli
cylownik bajtlowi bajtlōm
biernik bajtla bajtli
nŏrzyndnik bajtlym bajtlami
pz.: bajtlōma
miyjscownik bajtlu bajtlach
wołŏcz bajtlu bajtle
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bajtel bajtle
dopołniŏcz bajtla bajtli
cylownik bajtlowi bajtlōm
biernik bajtla bajtli
nŏrzyndnik bajtlym bajtlami
pz.: bajtlōma
miyjscownik bajtlu bajtlach
wołŏcz bajtlu bajtle

synōnimy:

  1. dziecko, dziecio, dzieciã, dzieć

antōnimy:

  1. majoryntny

Inksze jynzyki

  • angelski: baby, child
  • czeski: dítě
  • francuski: enfant
  • hiszpański: hijo, niño
  • italijański: bambino
  • niymiecki: Kind
  • polski: dziecko
  • ruski: де́тище, ребёнок
  • słowacki: dieťa
  • ukrajiński: дитина