ino

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 19:13, 28 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Inksze formy

yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *jenъ.

Wymŏwa

AS: /ĩno/

Partykuła

ino partykuła

  1. używanŏ do ôkryślyniŏ ôgraniczyniŏ
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    w piecach siedzom, ale ino w kachlokach.
    • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    z ryb i ze śledzi ino ogony i rusztowania zostały
  2. używanŏ do przeciwstawiyniŏ sie frazōw
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    tyn Marynus nikaj nie idzie, ino w klasztorze w celi we swoji siedzi
    • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska
    Diŏboł tyż nic niy pedzioł, ino bez ôkno uciyk.

kolokacyje:

  1. ino że

synōnimy:

  1. yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny
  2. ale, yno, yny, jyn, jyno, jyny, inoś, ynoś, iny, yny

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: only
  • czeski: jen, jenom, pouze
  • francuski: mais, seulement
  • hiszpański: sino, solamente, sólo
  • italijański: solamente, solo
  • niymiecki: nur
  • polski: tylko
  • ruski: только
  • słowacki: iba, len
  • ukrajiński: лише, тільки