kobiyta: Porōwnanie wersyji

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
(Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|kobʹi ̯'''y'''ta}} ===Rzeczownik=== '''kobiyta''' {{zynski}} # majoryntny czowiek płci żyńskij #* {{Halo...")
 
 
Linijŏ 43: Linijŏ 43:
  
 
# {{ant|chop}}
 
# {{ant|chop}}
# {{ant|chop}}, {{syn|ślubny}}
+
# {{ant|chop}}, {{ant|ślubny}}
  
 
===Inksze jynzyki===
 
===Inksze jynzyki===

Teroźnŏ wersyjŏ na dziyń 21:48, 18 mŏj 2020

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [kobʹi ̯yta]

Rzeczownik

kobiyta rodzaj żyński

  1. majoryntny czowiek płci żyńskij
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Tekla Szendzielorz, choć była prosto i ajnfachowo kobiyta, miała w sobie wrodzony talent do łosprowianio.
    • 2016, Rafał Szyma, Leanderka
    Przi kobiycie klynczała drugŏ, tyż starŏ, i prōbowała jōm ôtuchnōńć.
  2. żōna, ślubnŏ
    • 1913, Dziennik Robotniczy
    Chtóry mo kobiyta a dziecka, to sie śnimi poraduje a chtóry nie mo, to se idzie do ruły, a lerazki jeszcze na majluft s koleksami, tako i szychty nie zmitręży a ucieszy się tyż.

ôdmiana:

ôdmiana: kobiyta
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kobiyta kobiyty
dopołniŏcz kobiyty kobiyt
cylownik kobiycie kobiytōm
biernik kobiytã kobiyty
nŏrzyndnik kobiytōm kobiytami
pz.: kobiytōma
miyjscownik kobiycie kobiytach
wołŏcz kobiyto kobiyty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kobiyta kobiyty
dopołniŏcz kobiyty kobiyt
cylownik kobiycie kobiytōm
biernik kobiyta kobiyty
nŏrzyndnik kobiytōm kobiytami
pz.: kobiytōma
miyjscownik kobiycie kobiytach
wołŏcz kobiyto kobiyty

synōnimy:

  1. baba, ciesz. żyńskŏ
  2. żōna, baba, ślubnŏ

antōnimy:

  1. chop
  2. chop, ślubny

Inksze jynzyki

  • angelski: woman
  • czeski: žena
  • francuski: femme
  • hiszpański: mujer
  • niymiecki: Frau
  • polski: kobieta
  • ruski: женщина