kokot

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kokotъ.

Wymŏwa

AS: [kokot]

Rzeczownik

kokot rodzaj mynski niyôsobowy

  1. samiec kury
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Potyj se ôd kokota ty drubka wciepnie, skrzidła, gŏrdziel i pucka, żołōndek i to se gotuje.
    • 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Po placu chodzom se kury i kokot i łozprowiajom o jutrzejszym odpuście.

ôdmiana:

ôdmiana: kokot
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kokot kokoty
dopołniŏcz kokota kokotōw
cylownik kokotowi kokotōm
biernik kokota kokoty
nŏrzyndnik kokotym kokotami
pz.: kokotōma
miyjscownik kokocie kokotach
wołŏcz kokocie kokoty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kokot kokoty
dopołniŏcz kokota kokotōw
cylownik kokotowi kokotōm
biernik kokota kokoty
nŏrzyndnik kokotym kokotami
pz.: kokotōma
miyjscownik kokocie kokotach
wołŏcz kokocie kokoty

kolokacyje:

  1. jak kokot zapieje

synōnimy:

  1. ciesz. kohōt

antōnimy:

  1. kura

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: cock, cowlick, rooster
  • czeski: kohout
  • francuski: coq
  • hiszpański: gallo
  • italijański: gallo
  • niymiecki: Gockel
  • polski: kogut
  • ruski: петух
  • słowacki: kohút
  • ukrajiński: півень