mało
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *màlъ, ze praindoeuropejskigo *(s)mal-, *(s)mel-.
Wymŏwa
AS: [mau̯o]
Liczebnik
mało liczebnik niyôkryślōny
- niywiela, we małyj liczbie
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- — Tak mało — westchła głośno Wydmuszka — a przeca nojwięcej polskich ludzi wele Opolo miyszko.
- 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
- Poradzi tela pedzieć, a synsu w tym mało.
ôdmiana:
- stopiyń wyższy: mynij; stopiyń nojwyższy: nojmynij
synōnimy:
antōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: few, little
- czeski: málo, trochu, velice
- francuski: peu
- hiszpański: poco
- italijański: poco
- niymiecki: wenig
- polski: mało
- ruski: мало
- słowacki: nemnohí
- ukrajiński: мало
Przisłōwek
mało przisłōwek
- we niskim stopniu
- 2015, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik i Sznupok
- Roz szkamrała, że je za mało rōmantyczny, roz, że durś piwo ino słepie, roz zaś chciała coby mioł wiynkszy geltag, coby kupowoł ji kwiotki, coby inakszyj sie ôblykōł, coby broł jōm na szpacyry...
ôdmiana:
- stopiyń wyższy: mynij; stopiyń nojwyższy: nojmynij
składnia:
- mało + przimiotnik / przisłōwek
antōnimy: