minuta

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Minute, ôd łaciny minūta, na ôstatku ôd praindoeuropejskigo *mey-.

Wymŏwa

AS: [mʹĩnuta]

Rzeczownik

minuta rodzaj żyński

  1. (czas) miara czasu rōwnŏ 60 sekundōm; 60 minut to jedna godzina
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Nie twało trzi minuty zaś drugi rŏz to buchało.
    • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
    Każdy rŏz ô pōłnocy ôbudziła sie i mōgła jyny piyńć minut chodzić po kościele.

ôdmiana:

ôdmiana: minuta
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik minuta minuty
dopołniŏcz minuty minut
cylownik minucie minutōm
biernik minutã minuty
nŏrzyndnik minutōm minutami
pz.: minutōma
miyjscownik minucie minutach
wołŏcz minuto minuty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik minuta minuty
dopołniŏcz minuty minut
cylownik minucie minutōm
biernik minuta minuty
nŏrzyndnik minutōm minutami
pz.: minutōma
miyjscownik minucie minutach
wołŏcz minuto minuty

synōnimy:

  1. abr. min

Inksze jynzyki

  • angelski: minute
  • czeski: minuta
  • francuski: minute
  • hiszpański: minuto
  • niymiecki: Minute
  • polski: minuta
  • ruski: минута|мину́та