minuta
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Minute, ôd łaciny minūta, na ôstatku ôd praindoeuropejskigo *mey-.
Wymŏwa
AS: [mʹĩnuta]
Rzeczownik
minuta rodzaj żyński
- (czas) miara czasu rōwnŏ 60 sekundōm; 60 minut to jedna godzina
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Nie twało trzi minuty zaś drugi rŏz to buchało.
- 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
- Każdy rŏz ô pōłnocy ôbudziła sie i mōgła jyny piyńć minut chodzić po kościele.
ôdmiana:
| ôdmiana: minuta | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | minuta | minuty |
| dopołniŏcz | minuty | minut |
| cylownik | minucie | minutōm |
| biernik | minutã | minuty |
| nŏrzyndnik | minutōm | minutami pz.: minutōma |
| miyjscownik | minucie | minutach |
| wołŏcz | minuto | minuty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | minuta | minuty |
| dopołniŏcz | minuty | minut |
| cylownik | minucie | minutōm |
| biernik | minuta | minuty |
| nŏrzyndnik | minutōm | minutami pz.: minutōma |
| miyjscownik | minucie | minutach |
| wołŏcz | minuto | minuty |
synōnimy:
- abr. min
Inksze jynzyki
- angelski: minute
- czeski: minuta
- francuski: minute
- hiszpański: minuto
- niymiecki: Minute
- polski: minuta
- ruski: минута|мину́та
