nigdy

Etymologijŏ

niy + gdy

Wymŏwa

AS: [ńigdy]

Zamianek

nigdy zamianek

1. w żŏdnym mōmyńcie, czasie
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   Dyć znocie, moi państwo, takiego napranego handlyrza, kiery to som nigdy nie wie, cego by chcioł.

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Julik zaś potym czakoł, ezi sie tyn kōń nie pokoże, ale już sie potym nigdy nie pokozoł.

antōnimy:

1. dycki, dycko, wdycki, zawdy, zŏwdy

Frazeologijŏ

• na świyntego nigdy
• jakby nigdy nic
• nigdy w życiu

Inksze jynzyki

• angelski: never
• czeski: nikdy
• francuski: jamais
• hiszpański: nunca
• italijański: mai
• niymiecki: nie, niemals
• polski: nigdy
• ruski: вовек, вовеки, никогда, сроду
• słowacki: nikdy
• ukrajiński: ніколи