pŏra

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
Podobnŏ pisownia: porapŏrã

Etymologijŏ

Ze postrzodkowowysokoniymieckigo pâr, ôd łaciny pār.

Wymŏwa

AS: [pora], [pou̯ra] (ôpol.)

Rzeczownik

pŏrã rodzaj żyński

  1. Dwa ôbiekty społym.
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Mioł ze sobom wojskowy miech z bogatym ekwipaziym, jakim obdzieliło go dowództwo: dwa ancugi, dwie pory strzewików, bielizna, koszule, bindry, chut, wojskowo bluza, coś wypić, zjeść, pomaszkiecić.
  2. Dwie ôsoby we rōmantycznym zwiōnzku abo co społym wystympujōm.
    • 1958, Maria Węglarzy, Tekst z północnego Zaolzia
    I każdŏ pŏra wiesielowych dostała dō dōmu pōł babki i dwa ôkrōngłe kołŏcze.

ôdmiana:

ôdmiana: pŏra
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik pŏra pŏry
dopołniŏcz pŏry pŏr
cylownik pŏrze pŏrōm
biernik pŏrã pŏry
nŏrzyndnik pŏrōm pŏrami
pz.: pŏrōma
miyjscownik pŏrze pŏrach
wołŏcz pŏro pŏry
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik pora pory
dopołniŏcz pory por
cylownik porze porōm
biernik pora pory
nŏrzyndnik porōm porami
pz.: porōma
miyjscownik porze porach
wołŏcz poro pory

synōnimy:

  1. kōmplet
  2. dwōjka, dwoje

Inksze jynzyki

  • angelski: pair, couple
  • czeski: pár
  • francuski: couple, paire, époux
  • hiszpański: pareja, par
  • italijański: coppia, paio
  • niymiecki: Paar
  • polski: para
  • ruski: па́ра, чета́, дво́е
  • słowacki: pár
  • ukrajiński: па́ра, дво́є