pora

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pora]

Rzeczownik

pora rodzaj żyński

1. czas, mōmynt
   • Giskana Fojermana

   Od tyj pory Maryjka dziynnie, jak yno prziszła ze szkoły i zrobiyła zadani, leciała do swojij babcie z lasa.

   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Je już niyskoro po połedniu, jak Josef skryncŏ we ulicã kole smyntŏrza i wychodzi na pola, i zielōnymi ô tyj porze roku polami idzie ku Deutsch Zernitz.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: pora
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pora	pory
dopołniŏcz	pory	por
cylownik	porze	porōm
biernik	porã	pory
nŏrzyndnik	porōm	porami pz.: porōma
miyjscownik	porze	porach
wołŏcz	poro	pory

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pora	pory
dopołniŏcz	pory	por
cylownik	porze	porōm
biernik	pora	pory
nŏrzyndnik	porōm	porami pz.: porōma
miyjscownik	porze	porach
wołŏcz	poro	pory

synōnimy:

1. czas, ôkres, mōmynt

Inksze jynzyki

• angelski: time, moment
• czeski: čas
• francuski: temps
• hiszpański: hora, momento
• italijański: tempo
• niymiecki: Zeit, Moment
• polski: pora
• ruski: время, пора
• słowacki: čas
• ukrajiński: пора