pora
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [pora]
Rzeczownik
pora rodzaj żyński
- czas, mōmynt
- Od tyj pory Maryjka dziynnie, jak yno prziszła ze szkoły i zrobiyła zadani, leciała do swojij babcie z lasa.
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Je już niyskoro po połedniu, jak Josef skryncŏ we ulicã kole smyntŏrza i wychodzi na pola, i zielōnymi ô tyj porze roku polami idzie ku Deutsch Zernitz.
ôdmiana:
ôdmiana: pora | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | pora | pory |
dopołniŏcz | pory | por |
cylownik | porze | porōm |
biernik | porã | pory |
nŏrzyndnik | porōm | porami pz.: porōma |
miyjscownik | porze | porach |
wołŏcz | poro | pory |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | pora | pory |
dopołniŏcz | pory | por |
cylownik | porze | porōm |
biernik | pora | pory |
nŏrzyndnik | porōm | porami pz.: porōma |
miyjscownik | porze | porach |
wołŏcz | poro | pory |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: time, moment
- czeski: čas
- francuski: temps
- hiszpański: hora, momento
- italijański: tempo
- niymiecki: Zeit, Moment
- polski: pora
- ruski: время, пора
- słowacki: čas
- ukrajiński: пора