panŏczek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Patrz: pōn.

Wymŏwa

AS: [pãnoczek], [pãnou̯czek] (ôpol.)

Rzeczownik

panŏczek rodzaj mynski ôsobowy

  1. (przestarzałe) ftoś, fto mŏ władzã nad kimś abo czymś abo bogŏcz
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Najwięcej to było we sklepie tych fraków, a to skuli tego, że jak jaki grof abo inszy wielki panoczek kapnął se na frak słodką gorzołką abo pokidoł sie przy obiedzie zupą, to tam tego fraka nie pucowoł, jeno dowoł lokajom do wyciepnięcia.
  2. (przestarzałe) grzecznŏ forma wypowiadaniŏ sie ô chopie
    • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
    – A co ôn zrobiōł ze swojim geldym? – spytoł panŏczek z czerwōnōm twarzōm i chrostōm na kōńcu nosa.
    • 1932, Jak diŏboł po starego Kirsza na bryczce przijechoł
    Jak ci nie zawrzaskła i fuk do drugij izby, łap flaszke ze świyncōnōm wodōm i gich na panŏczka.

ôdmiana:

ôdmiana: panŏczek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik panŏczek panŏczki
dopołniŏcz panŏczka panŏczkōw
cylownik panŏczkowi panŏczkōm
biernik panŏczka panŏczki
nŏrzyndnik panŏczkym panŏczkami
pz.: panŏczkōma
miyjscownik panŏczku panŏczkach
wołŏcz panŏczku panŏczki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik panoczek panoczki
dopołniŏcz panoczka panoczkōw
cylownik panoczkowi panoczkōm
biernik panoczka panoczki
nŏrzyndnik panoczkym panoczkami
pz.: panoczkōma
miyjscownik panoczku panoczkach
wołŏcz panoczku panoczki

synōnimy:

  1. pōn
  2. pōn

antōnimy:

  1. pani
  2. pani

Inksze jynzyki

  • angelski: gentleman
  • czeski: pán
  • francuski: monsieur
  • hiszpański: señor
  • niymiecki: Herr
  • polski: pan
  • ruski: господин