przŏciel
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *prijateľь, ôd prasłowiańskigo *prijati, ôd praindoeuropejskigo *preyH-.
Wymŏwa
AS: [pšoćel], [pšou̯ćel] (ôpol.)
Rzeczownik
przŏciel rodzaj mynski ôsobowy
- ôsoba ze dalszyj familije
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Dzike zdrzybiã na antydepresantach je dalekōm przŏcielkōm ôd Caroline Ebersbach
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- Lŏ drużbōw i przŏcieli gotuje se dōma małõ gościnã.
- ôsoba bliskŏ, tako, co sie jij ufŏ
- 2016, Robert Burns, Remember Tam O'Shanter's Mare, przekł. Mirosław Syniawa
- W tych ôstatnich latach narobiōł se wrogōw, niyjeden tyż przŏciel przestoł ś nim gŏdać skuli tego, że ofyn wychwŏloł francuskõ rewolucyjõ.
- ôsoba, co mŏ do kogoś abo czegoś ekstra sympatyjõ
- 2018, Wachtyrz
- Aleksander Dumas, kery szafnōł Liga Ôbrōny Kocikōw, do keryj zarŏzki wleźli inksze kocie przŏciele: Charles Baudelaire i Guy de Mauppasant.
ôdmiana:
| pokŏżôdmiana: przŏciel |
|---|
| pokŏżuproszczōny zŏpis |
|---|
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: friend, relative
- czeski: přítel, příbuzný
- francuski: ami, parent, géniteur, génitrice
- hiszpański: amigo, familiar, pariente, parienta, parentela
- italijański: amico, parente, congiunto, congiunta, familiare
- niymiecki: Freund, Verwandter, Blutsverwandter, Verwandte
- polski: przyjaciel. krewny
- ruski: друг, приятель, ро́дственник, ро́дственница, ро́дич, соро́дич, своя́к, родня́
- słowacki: priateľ, príbuzný
- ukrajiński: друг, приятель, товариш
Kategoryje:
- Słowa erbniynte z prasłowiańskigo
- Słowa, co pochodzōm z prasłowiańskigo
- Słowa, co pochodzōm z praindoeuropejskigo
- Hasła ze ôpolskōm wymŏwōm
- rzeczowniki rodzaju mynskigo ôsobowego
- Hasła ze przikładami z powieści Drach
- Hasła ze przikładami ze zbioru Dialekt sulkowski
- Hasła ze przikładami ze zbioru Remember Tam O'Shanter's Mare
- Hasła ze przikładami z portalu Wachtyrz.eu
- Słownik minimum
