kōmrat

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Kamerad, ôd francuskigo camarade, ôd italiańskigo camerata, ôd italiańskigo camera, ôd łaciny camera, ôd starogreckigo καμάρα.

Wymŏwa

AS: [kȯ̃mrat]

Rzeczownik

kōmrat rodzaj mynski ôsobowy

1. tŏwarzisz przi robocie, nauce, abo szpasie
   • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy

   Jedyn kōmrat, ftory jesce w zyciu polskych klōzkōw nie widzioł, zjŏd piyntnŏście.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Ôn wziōn miyszek, płŏszcz a piszczałkã ôwinōł sie do płŏszcza a winszowoł se ażby uż przi swojich kōmratach był.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: kōmrat
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kōmrat	kōmraciŏ
dopołniŏcz	kōmrata	kōmratōw
cylownik	kōmratowi	kōmratōm
biernik	kōmrata	kōmratōw
nŏrzyndnik	kōmratym	kōmratami pz.: kōmratōma
miyjscownik	kōmracie	kōmratach
wołŏcz	kōmracie	kōmraciŏ

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kōmrat	kōmracio
dopołniŏcz	kōmrata	kōmratōw
cylownik	kōmratowi	kōmratōm
biernik	kōmrata	kōmratōw
nŏrzyndnik	kōmratym	kōmratami pz.: kōmratōma
miyjscownik	kōmracie	kōmratach
wołŏcz	kōmracie	kōmracio

synōnimy:

1. kolega, koleks, kamrat, kumpel, partner, przŏciel, tŏwarzisz

antōnimy:

1. wrōg, cudzy czowiek, nymezis, przeciwnik, rywal

Inksze jynzyki

• angelski: colleague
• czeski: kamarád
• francuski: collègue
• hiszpański: colega, compañero
• italijański: collega, compagno
• niymiecki: Freund, Kamerad, Kollege
• polski: kolega
• ruski: друг, коллега, приятель
• słowacki: priateľ, kamarát
• ukrajiński: друг, колега