ulica
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *ulica.
Wymŏwa
AS: [ulʹica]
Rzeczownik
ulica rodzaj żyński
- drōga wytyczona i zbudowanŏ na zurbanizowanym terynie
- 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
- Teroz pod wieczór, słońce jest na zachodzie i wszystki ulice, wszystki kamiyniczki som oblone złotym.
- Ino jakby jeszcze fto niyskorzij to posprzōntoł. Wczas rano ulice zaciepane papyndeklowymi kōnskami wyglōndajōm ôszkliwie.
ôdmiana:
ôdmiana: ulica | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ulica | ulice |
dopołniŏcz | ulice | ulic |
cylownik | ulicy | ulicōm |
biernik | ulicã | ulice |
nŏrzyndnik | ulicōm | ulicami pz.: ulicōma |
miyjscownik | ulicy | ulicach |
wołŏcz | ulico | ulice |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ulica | ulice |
dopołniŏcz | ulice | ulic |
cylownik | ulicy | ulicōm |
biernik | ulica | ulice |
nŏrzyndnik | ulicōm | ulicami pz.: ulicōma |
miyjscownik | ulicy | ulicach |
wołŏcz | ulico | ulice |
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: street
- czeski: ulice
- francuski: rue
- hiszpański: calle
- niymiecki: Straße
- polski: ulica
- ruski: улица