wiyrch
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *vьrxъ.
Wymŏwa
AS: [v'i ̯yrχ]
Rzeczownik
wiyrch rodzaj mynski rzeczowy
- gōrnŏ tajla czegoś, przeciwiyństwo spodka
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Młynorz na wiyrchu sypoł obile do trychtra, a na dole leciała już do miechōw mōnka i otramby.
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- W mŏju dostŏwały gujsiynta baj ôbrzinkã, to je wiyrch ôbżnuti z młodygo ôbiylŏ.
ôdmiana:
| ôdmiana: wiyrch | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | wiyrch | wiyrchy |
| dopołniŏcz | wiyrchu | wiyrchōw |
| cylownik | wiyrchowi | wiyrchōm |
| biernik | wiyrch | wiyrchy |
| nŏrzyndnik | wiyrchym | wiyrchami pz.: wiyrchōma |
| miyjscownik | wiyrchu | wiyrchach |
| wołŏcz | wiyrchu | wiyrchy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | wiyrch | wiyrchy |
| dopołniŏcz | wiyrchu | wiyrchōw |
| cylownik | wiyrchowi | wiyrchōm |
| biernik | wiyrch | wiyrchy |
| nŏrzyndnik | wiyrchym | wiyrchami pz.: wiyrchōma |
| miyjscownik | wiyrchu | wiyrchach |
| wołŏcz | wiyrchu | wiyrchy |
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: top
- czeski: vršek
- francuski: dessus
- hiszpański: cima
- niymiecki: Oberteil
- polski: wierzch
- ruski: верх
