Hanek

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Hans.

Wymŏwa

AS: [χãnek]

Rzeczownik

Hanek rodzaj mynski ôsobowy

  1. zdrobniynie miana Hans abo Jōn
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    W rodzinie mieli hochzeit, toż między kołocz i wuszt wrazili Hankowi kwaretka weselnej gorzołki.

ôdmiana:

ôdmiana: Hanek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanek Hanki
dopołniŏcz Hanka Hankōw
cylownik Hankowi Hankōm
biernik Hanka Hankōw
nŏrzyndnik Hankym Hankami
pz.: Hankōma
miyjscownik Hanku Hankach
wołŏcz Hanku Hanki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanek Hanki
dopołniŏcz Hanka Hankōw
cylownik Hankowi Hankōm
biernik Hanka Hankōw
nŏrzyndnik Hankym Hankami
pz.: Hankōma
miyjscownik Hanku Hankach
wołŏcz Hanku Hanki

synōnimy:

  1. Hajnel, Hanik, Hanys, Hanzlik, Jōnek

Inksze jynzyki

  • angelski: Johnny
  • czeski: do dodaniŏ
  • francuski: Jeannot
  • hiszpański: Juanito
  • italijański: Gianni
  • niymiecki: Janek, Janic, Janick, Jannek, Jannick, Jannik, Yannick, Yannik
  • polski: Janek
  • ruski: Ваня
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: do dodaniŏ