Hanek
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Hans.
Wymŏwa
AS: [χãnek]
Rzeczownik
Hanek rodzaj mynski ôsobowy
- zdrobniynie miana Hans abo Jōn
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- W rodzinie mieli hochzeit, toż między kołocz i wuszt wrazili Hankowi kwaretka weselnej gorzołki.
ôdmiana:
ôdmiana: Hanek | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Hanek | Hanki |
dopołniŏcz | Hanka | Hankōw |
cylownik | Hankowi | Hankōm |
biernik | Hanka | Hankōw |
nŏrzyndnik | Hankym | Hankami pz.: Hankōma |
miyjscownik | Hanku | Hankach |
wołŏcz | Hanku | Hanki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Hanek | Hanki |
dopołniŏcz | Hanka | Hankōw |
cylownik | Hankowi | Hankōm |
biernik | Hanka | Hankōw |
nŏrzyndnik | Hankym | Hankami pz.: Hankōma |
miyjscownik | Hanku | Hankach |
wołŏcz | Hanku | Hanki |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Johnny
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: Jeannot
- hiszpański: Juanito
- italijański: Gianni
- niymiecki: Janek, Janic, Janick, Jannek, Jannick, Jannik, Yannick, Yannik
- polski: Janek
- ruski: Ваня
- słowacki: do dodaniŏ
- ukrajiński: do dodaniŏ