Hanka

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ we haśle Hana.

Wymŏwa

AS: [χãŋka]

Rzeczownik

Hanka rodzaj żyński

  1. (włŏsne miano) zdrobniynie ôd Ana, Hana i Johana
    • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei
    Tomek ojca niy usłuchoł i dalij kramarzył z Hankom, aże nakramarzył... Hance zaczła sie zopaska dźwigać.
    • Tygodnik Regionalny Nowiny
    Tadek potym godoł, co chcioł zarobić na rajza do Rzimu, a tak nikaj ze Hankōm niy pojechali, bo kasy niy bōło!

ôdmiana:

ôdmiana: Hanka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanka Hanki
dopołniŏcz Hanki Hanek
cylownik Hance Hankōm
biernik Hankã Hanki
nŏrzyndnik Hankōm Hankami
pz.: Hankōma
miyjscownik Hance Hankach
wołŏcz Hanko Hanki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanka Hanki
dopołniŏcz Hanki Hanek
cylownik Hance Hankōm
biernik Hanka Hanki
nŏrzyndnik Hankōm Hankami
pz.: Hankōma
miyjscownik Hance Hankach
wołŏcz Hanko Hanki

synōnimy:

  1. Ana, Hana, Anka, Johana, Johanka

Inksze jynzyki

  • angelski: patrz Hana
  • czeski: Hanka
  • francuski: patrz Hana
  • hiszpański: patrz Hana
  • niymiecki: patrz Hana
  • polski: Hanka
  • ruski: Анночка, Аннечка, Аннуша, Аннушка