swōj

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:14, 12 wrz 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*svojь}}, ze {{erb|pie|*swé}} ===Wymŏwa=== {{as|sfȯi ̯}} ===Zamianek=== '''swōj''' {{zamianek}} # ôkryślŏ, iże coś n...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *svojь, ze praindoeuropejskigo *swé

Wymŏwa

AS: [sfȯi ̯]

Zamianek

swōj zamianek

  1. ôkryślŏ, iże coś noleży do tego, co wykōnuje czynność; zastympuje inksze zamianki dzierżawcze
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    W tym testamyncie cały swōj majōntek zapisała tej Zofijce.

ôdmiana:

Ôdmiana jak mōj i twōj.

synōnimy:

  1. włŏsny

antōnimy:

  1. cudzy

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: one's
  • czeski: svůj
  • francuski: son, sa, ses
  • hiszpański: su
  • italijański: suo
  • niymiecki: ihr, sein
  • polski: swój
  • ruski: свой
  • słowacki: svoj
  • ukrajiński: свій

Rzeczownik

swōj rodzaj mynski ôsobowy

  1. ftoś bliski
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Kożdy udoł sie na swoja kwatyra, aby przy niedzieli, w spokoju, słowo za słowym czytać i dowiadywać sie, co tam nowego u swojich.

synōnimy:

  1. swojŏk, swŏk, przŏciel

antōnimy:

  1. cudzy
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=swōj&oldid=1162"