frela

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Fräulein.

Wymŏwa

AS: [frela]

Rzeczownik

frela rodzaj żyński

1. (potoczne) dzioucha, modŏ kobiyta
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   We wielki wsi co sie nazywała Kröslin, poznoł Fryc piykno frela i łożenił sie z nią.

   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   Na, tam my potyn ôstali na kwatyrze leżeć; to tam dziewuchy i frele i w chysy na słōmie a jako tam, a chłopi, parobcy zaś dzie indzij ekstra.

ôdmiana:

ôdmiana: frela
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	frela	frele
dopołniŏcz	frele	frel
cylownik	freli	frelōm
biernik	frelã	frele
nŏrzyndnik	frelōm	frelami pz.: frelōma
miyjscownik	freli	frelach
wołŏcz	frelo	frele

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	frela	frele
dopołniŏcz	frele	frel
cylownik	freli	frelōm
biernik	frela	frele
nŏrzyndnik	frelōm	frelami pz.: frelōma
miyjscownik	freli	frelach
wołŏcz	frelo	frele

kolokacyje:

1. gryfnŏ frela, modŏ frela

synōnimy:

1. dzioucha, frelka, galanka, ciesz. holka

Inksze jynzyki

• angelski: miss
• czeski: slečna
• francuski: célibataire, demoiselle, mademoiselle
• hiszpański: chica, señorita, soltera
• italijański: signorina
• niymiecki: Fräulein, Jungfrau
• polski: panna
• ruski: незамужняя
• słowacki: slečna
• ukrajiński: па́нна