bŏzyn

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 19:05, 23 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|b'''o'''zỹn|b'''o'''u̯zỹn}} ===Rzeczownik=== '''bŏzyn''' {{mosob}} # {{et|historyjŏ}} fachowy nadworny koc...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [bozỹn], [bou̯zỹn] (ôpol.)

Rzeczownik

bŏzyn rodzaj mynski ôsobowy

  1. (historyjŏ) fachowy nadworny kocynder, co zabawioł krōla
    • (potrzebny przikłŏd)
  2. ftoś, fto sie ôśmiyszŏ
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    [...] przeglōndali suplikacyje, nojdli pobabrany papiōr przedstawiyli krōlowi, że gdoś zrobiōł bŏzna ś nich.
  3. szpas, wice
    • 1930, Berta Gwoździowŏ, Żniwa
    Robotniki z dwora siedli do stołōw, robili bŏzny i zaczynli jeść.

ôdmiana:

ôdmiana: bŏzyn
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bŏzyn bŏzny
dopołniŏcz bŏzna bŏznōw
cylownik bŏznowi bŏznōm
biernik bŏzna bŏznōw
nŏrzyndnik bŏznym bŏznami
pz.: bŏznōma
miyjscownik bŏźnie bŏznach
wołŏcz bŏźnie bŏzny
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bozyn bozny
dopołniŏcz bozna boznōw
cylownik boznowi boznōm
biernik bozna boznōw
nŏrzyndnik boznym boznami
pz.: boznōma
miyjscownik boźnie boznach
wołŏcz boźnie bozny

synōnimy:

  1. sowizdrzoł
  2. gupek, hampelman
  3. szpas, wic

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: jester, idiot, fool
  • czeski: kašpar, klaun, paňáca
  • francuski: clown, bouffon
  • hiszpański: bufón, payaso
  • niymiecki: Narr
  • polski: błazen, pajac
  • ruski: паяц, шут