Anka

Etymologijŏ

• Patrz: Ana

Wymŏwa

AS: [ãŋka]

Rzeczownik

Anka rodzaj żyński

1. (włŏsne miano) miano żyńske, zdrobniynie ôd Ana
   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   Anka patrzała mieć pywnica wysprzōntano, narychtowano do roboty w zegrodzie a trzimaniŏ kōmpotōw [...]

   • 2002, Bogdan Dzierżawa, Z Biegiem Rudy

   Lepij sie jom Ance w rynce przez to trzimało i lepij tyż ciągła.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Byli jedni kaczmŏrze mieli dwoje dzieci dzioucha a synka ty dziousze było Anka a synkowi Franke [...]

ôdmiana:

ôdmiana: Anka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Anka	Anki
dopołniŏcz	Anki	Anek
cylownik	Ance	Ankōm
biernik	Ankã	Anki
nŏrzyndnik	Ankōm	Ankami pz.: Ankōma
miyjscownik	Ance	Ankach
wołŏcz	Anko	Anki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Anka	Anki
dopołniŏcz	Anki	Anek
cylownik	Ance	Ankōm
biernik	Anka	Anki
nŏrzyndnik	Ankōm	Ankami pz.: Ankōma
miyjscownik	Ance	Ankach
wołŏcz	Anko	Anki

synōnimy:

1. Ana, Hanka

Inksze jynzyki

• Patrz: Ana