Hanys

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:13, 16 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{zap|de|Hannes}}, skrōcyniŏ ôd ''Johannes''. ===Wymŏwa=== {{as|χ'''ã'''nys}} ===Rzeczownik=== '''Hanys''' {{mosob}} # zdrobniynie ôd...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Hannes, skrōcyniŏ ôd Johannes.

Wymŏwa

AS: [χãnys]

Rzeczownik

Hanys rodzaj mynski ôsobowy

  1. zdrobniynie ôd miana Jōn.
    • 1932, A. Kowol, Zatonica
    Francek sie aże po rance szczypoł, bo sie mu chciało śmiŏć, ale iże mioł babã z Raciborza, boł sie z Hanysa śmiŏć, doł mu ranki i poszeł du dōm.
    • 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Widziołech i Hanysa z Murcek i Pilusia z Bogucic i inkszych.
  2. (potocznie) miyszkaniec Gōrnego Ślōnska
    • 2012, Bysuch s Reichu. Jednoaktówki po śląsku
    Idzie hań tyż znonść Rusa, Hanysa, Greka. A jak dobrze poszukosz, to i Niymca…
    • 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku
    Gorole rzondzom, Zagłymbioki, krojcoki tysz. A ty durny hanysie żeś je jak koń, ino ci dokłodajom – a ciongnij ta fura.

ôdmiana:

ôdmiana: Hanys
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanys Hanysy
dopołniŏcz Hanysa Hanysōw
cylownik Hanysowi Hanysōm
biernik Hanysa Hanysōw
nŏrzyndnik Hanysym Hanysami
pz.: Hanysōma
miyjscownik Hanysie Hanysach
wołŏcz Hanysie Hanysōw
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Hanys Hanysy
dopołniŏcz Hanysa Hanysōw
cylownik Hanysowi Hanysōm
biernik Hanysa Hanysōw
nŏrzyndnik Hanysym Hanysami
pz.: Hanysōma
miyjscownik Hanysie Hanysach
wołŏcz Hanysie Hanysōw

synōnimy:

  1. Jōnek, Hanek, Hanysek, Hanzlik, Hanik, Hanzliczek, Hōnuś, Jano

Inksze jynzyki

  • angelski: patrz: Jōn
  • czeski: Honza, Honzík, Honzíček, Jeník, Jeníček, Janík
  • francuski: patrz: Jōn
  • hiszpański: patrz: Jōn
  • niymiecki: Hannes
  • polski: Janek, Jaś, Jasiu
  • ruski: patrz: Jōn